رابطه بین الگوهای ارتباطی بین زن و یا شوهران دانشجوی دانشگاه های تهران و الگوهای ارتباطی والدین آنها

در این مطالعه رابطه بین الگوهای ارتباطی زن و یا شوهران دانشجو و الگوهای ارتباطی والدین آنها مورد بررسی قرار گرفت. هدف از مطالعه آزمون فرضیه انتقال بین نسلی الگوهای ارتباطی زوجین در مواقع تعارض زناشویی بود. طرح تحقیقی توصیفی و از نوع پس رویدادی بود. داده های تحقیق بوسیله پرسشنامه الگوهای ارتباطی ‏‎(cpq)‎‏، که یک ابزار خودسنجی است و الگوهای ارتباطی زوجین را در سه مرحله از تعارض زناشویی برآورد می کند، گردآوری شد. زن و یا شوهران دانشجوی دانشگاه تهران و والدین آنها، جامعه آزمودنی های این تحقیق را تشکیل می دادند. گروه نمونه، 153 زوج را در بر می گرفت که از این میان 52 زوج را زن و یا شوهر دانشجو، 51 زوج را والدین زن و 50 زوج را والدین شوهر تشکیل می دادند. برای انتخاب آزمودنی های گروه نمونه، از روش نمونه گیری غیر احتمالی، نوع گلوله برفی، استفاد شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل همبستگی جزئی تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش غالب فرضیه های تحقیق را تایید نمودند. رابطه مثبت و معنی داری بین الگوی ارتباط سازنده متقابل زن و یا شوهر دانشجو والدین آنها وجود داشت. ضرایب همبستگی بدست آمده در سطح آلفای 01/0 معنی دار بود. رابطه مثبت و معنی داری بین الگوی ارتباط اجتناب متقابل زن و یا شوهر دانشجو والدین آنها وجود داشت. ضرایب همبستگی بدست آمده در سطح آلفای 05/0 معنی دار بودند. انتقال بین نسلی الگوی ارتباطی توقع/کناره گیری قائل به تفاوت جنسیتی بین زن و شوهر بود: یافته ها نشان دادند که بین الگوی مرد توقع/زن کناره گیری زن و یا شوهر دانشجو و والدین زن، هر چند رابطه مثبتی وجود داشت، ولی حتی در سطح آلفای 05/0 نیز معنی دار نبود. این امر در مورد الگوی ارتباطی زن توقع/مرد کناره گیری حالت عکس داشت. در پایان پیشنهاداتی برای به کارگیری یافته های این پژوهش در امر پیشگیری و درمان مشکلات زناشویی ارائه گردید.